Ontwerper
BOUDEWIJN ROEST
Creëren, onconventionele uitdagingen met materialen, liefde voor ideeën, zijn zorg voor elk detail en de omgeving om hem heen; terug te zien in zijn iconische creaties. Hij stopt daarbij nooit met het verleggen van de grenzen en de vastgestelde criteria van hedendaags design. Als een echte visionair stelt deze kunst van innoveren hem in dienst van een ontwerp, waarin hij het wezenlijke benadrukt en het structurele minimum van een object eruit haalt.
KINDERTIJD
Boudewijn is geboren in 1977 en groeide op in het dorpse Leusden. Zijn vader was financieel administrateur, die alles tot ver achter de komma op orde had. Dat zag je ook terug in de opvoeding. Er waren duidelijke principes waar naar geleefd werd. Als kind werd Boudewijn overal bij betrokken. Hier werd het zaadje gepland voor zijn grote algemene kennis. De techniek werd duidelijk vanuit zijn opa meegegeven. Deze was technisch voorman bij de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij (KLM) en sleutelde dagelijks aan verschillende toestellen van de vloot van KLM. Als klein kind ging Boudewijn regelmatig mee en werd verpletterd door de techniek en dynamiek van de luchtvaart.
De combinatie van structuur en de interesse voor techniek resulteerde er in dat de jonge Boudewijn allerlei soorten bouwsels creëerde. Of het nu van karton, hout of technisch Lego was. De meest uiteenlopende technische oplossingen werden bedacht. Dat de creativiteit onuitputtelijk was, kwam ook tot uiting in het voortdurend verbouwen van zijn kamer, het zelf programmeren van computerspelletjes op de Commodore 64 en het spelen van liedjes op de piano.
In 1988 werd Boudewijn op 10-jarige leeftijd in een klap volwassen. In februari van dat jaar overleed zijn vader op 39-jarige leeftijd. Alles wat een kind op die leeftijd belangrijk vindt, verdween. Hij kon zich niet meer druk maken over knikkers en andere dingen waar een kind van tien jaar zich druk over moet maken.
In de jaren daarna kwam het besef dat het leven relatief is en het zo maar kan zijn dat het de volgende dag voorbij is. Met dat besef ging Boudewijn leven. Er werd een balans gevonden tussen genieten en bouwen. Enerzijds genoot hij van het leven alsof het zijn laatste dag was, anderzijds bouwde hij met een ijzeren discipline aan zijn toekomst.
Na het overlijden van zijn vader kwam hij net van de basisschool. Omdat hij veel met zijn handen werkte, vond men het een goed idee hem naar de LTS te sturen, waar hij het vak timmertechniek onder de knie kon krijgen. Deze school bleek geen beschermde omgeving en criminaliteit vierde hier hoogtij. In deze periode focuste hij zich meer en meer op zijn sport zwemmen, dat uiteindelijk uit zou groeien tot een topsportcarrière met dagelijks 2,5 uur aan training. Hij traint samen met de toppers, bij de beste trainers, die ons land op dat moment kent. Hier wordt hem bijgebracht dat je alleen door keihard te werken (en te trainen) je doel kan bereiken. De trainer kent geen concessie en geen genade. Dit vormt Boudewijn enorm, waardoor hij zich ook op de LTS wil bewijzen. En dit blijft niet onopgemerkt. Één van de docenten ziet potentie en helpt Boudewijn met extra lessen, zodat hij naar de MTS kan.
In zijn MTS Bouw-periode groeit Boudewijn in zijn technische kennis en oplossingsgericht vermogen. Na verschillende stages te hebben gelopen, van de bouwplaats tot aan architectenbureau (INBO architecten) komt Boudewijn terug op school. Met de vergaarde kennis neemt Boudewijn de CAD klassen van de docent over, om zijn medeleerlingen AutoCAD aan te leren. Tijdens zijn stages haalt hij in de avonduren zijn diploma Havo wiskunde B, waardoor hij door kan stromen naar het HBO.
Op het HBO maakt hij de keuze om twee studies te combineren: HEAO Commerciële Economie en HTS Bouwkunde. Zijn ervaring in de bouw is inmiddels al groot, maar hij wil zich blijven ontwikkelen en aan de andere kant meer ontdekken over de commerciële wereld. In 2001 studeert hij af als Commercieel Bouwkundig Ingenieur.
DESIGN MET DE PAPLEPEL
Je bent een product van je opvoeding (en je omgeving). Als kind is Boudewijn zich er niet bewust van, maar als hij terug kijkt, weet hij wel waar zijn ontwerptaal ooit ontstaan is. “Wij aten als kind ons ontbijtje op een stoel van Verner Panton, boven de tafel hadden we de lamp Kandido lucitalia van Porsche design, op de kast stond de Titio van Artimide en in de woonkamer de stoelen van Pierre Paulin. Het huis waarin ik opgroeide, was een ontwerp van architect Henk Klunder; één van de minimalistische Eurowoningen in Leusden.”
VORMGEVING EN ARCHITECTUUR
Tijdens zijn 12-jarige schooltijd kreeg hij van praktisch tot theoretisch niveau veel mee van vormgeving en architectuur.
PRODUCTEN
Op school waren de creatieve opdrachten de momenten waar Boudewijn naar uit keek. Of het nu het maken van een tekening van een toekomstige auto was op de LTS of dat hij met een creatieve strategische oplossing moest komen voor een casus bij HBO Commerciële Economie… Boudewijn kon zijn ei kwijt. Een aantal van deze schoolopdrachten gaven destijds al een inkijkje in hetgeen hij later zou worden. Waar tijdens de praktijklessen Timmertechniek anderen een gewone, klassieke stoel maakte, ging Boudewijn – net 14 jaar oud – aan de slag met de herontwikkeling van de Rood-blauwe stoel van Rietveld en schreef hij kritische rapporten over de eerste duurzame nieuwbouwwijk van Nederland met als titel: Duurzaam?.
INTERIEURS (Ziekenhuis)
Tijdens zijn verschillende stages en bijbaantjes kwam de interesse voor de vormgeving van ruimten. In zijn tijd bij een Amersfoorts ziekenhuis leerde hij dat ruimte en mens een enorme impact op elkaar hebben. Door het samengaan van drie locaties naar twee locaties was er een enorme uitdaging om met creativiteit oplossingen te vinden die er in moest resulteren dat gebruiker en patiënt er beter van werden.
ONTWERP & MANAGEMENT
(FG Style, Soap Ateliers, project Alfamar)
Pas tijdens zijn HBO-studie leerde Boudewijn de brug slaan tussen creativiteit in ontwerp en management. Toen hij tijdens zijn studie door ontwerpbureau SOAP-ateliers werd gevraagd om zijn visie los te laten op het proces van een groot verbouwproject in de Portugese Algarve werd voor hem duidelijk dat hij deze denkrichting verder moest doorontwikkelen. Dit werd dan ook het onderwerp van zijn afstuderen: “Hoe kan je als kleine onderneming zeer grote projecten managen?”. Naast een heleboel kennis over dit onderwerp studeerde hij ook nog eens cum laude af.
VASTGOED / PROJECTONTWIKKELING
Na zijn laatste studie begint Boudewijn in 2001 zijn carrière bij IMCA vastgoed. Deze kleine vastgoedonderneming sloot perfect aan op de stappen welke Boudewijn in zijn studie had gemaakt. Hier werd van je verlangd dat je keihard kon werken, snel beslissingen kon nemen, creatief was en niet bang was om verantwoordelijkheid te nemen voor de miljoenen kostende projecten waar je dagelijks aan werkte.
De projecten vroegen nogal wat van de creativiteit van de jonge ontwikkelaar. Van een oude koperfabriek in het centrum van Haarlem tot en met de herontwikkeling van een bedrijventerrein in Maastricht. Maar ook de ontwikkeling van een voetbalstadion en de herontwikkeling van een oude steenfabriek aan de Nederrijn. De projecten kwamen zeer snel binnen en er werd dag en nacht gewerkt om de beste resultaten te bereiken. Het bedrijf had goede arbeidsvoorwaarden. Alleen was er één bijzondere uitzondering: je werd geacht zelf zorg te dragen voor je pensioen. Zo waren er collega’s die het in een fonds stopten, maar anderen hadden er nog een vennootschap naast waar ze in investeerde met als doel uiteindelijk een dusdanig rendement te hebben dat het hun pensioendromen kon verwezenlijken. Zo had een collega een restaurant in Rotterdam en weer een ander een scheepswerf in Zweden.
Omdat Boudewijn ook de keuze maakte om zijn geld niet in een pensioenfonds te stoppen, maar in een onderneming, ging hij op zoek naar mogelijkheden. Hij had geleerd dat met handel goed geld te verdienen was en dat het schaalbaar was. De keuze voor handel was dan ook snel gemaakt. Dat het toekomstige product iets met mooie vormgeving te maken moest hebben, was met de geschiedenis van Boudewijn niet moeilijk te voorspellen. Echter, wat voor een product moest het worden?
Hiervoor ging Boudewijn te rade bij zijn collega’s. Had één van de andere ontwikkelaars misschien nog een product voor zijn project nodig dat Boudewijn zou kunnen ontwerpen, laten produceren en kunnen leveren? Het mocht van alles zijn. Deurklinken, raamdorpels of deurmatten. Alles kwam voorbij. Echter, er zat niets bij waar het hart van Boudewijn sneller van ging kloppen. Toen kwam de mogelijkheid om een wastafel te bedenken voor het nieuw te bouwen hoofdkantoor van Reed Elsevier. De bekende Millenium Tower op Sloterdijk. En dat was de vonk die Boudewijn er toe zette om hier een product voor te ontwikkelen. Hij kreeg de wensen en eisen van het product en het budget waarvoor het gemaakt moest worden. Met enorme enthousiasme kwam hij thuis en liet de eerste lijnen van zijn ontwerp aan zijn vriendin zien. Zij was sceptisch, maar hij zag een mooie toekomst en de enorme kans die hem werd geboden die gegrepen moest worden. Koste wat het kost, werkte hij dag en nacht door om het product vorm te geven. Zijn spaarpot werd stuk geslagen en gebruikt om een prototype te kunnen laten maken. Eindelijk was zijn ontwerp daar en kon hij hetgeen hij bedacht had in zijn armen houden.
START MERK MARIKE
Kansen in design
Toen de prototypes van het eerste ontwerp (red. later is dit de Well collectie geworden) net klaar waren, kreeg Boudewijn veel complimenten over de uitgesproken vormgeving. Toen het grote project, waar de wastafel in eerste instantie voor was bedoeld, niet door ging, was de teleurstelling groot. Echter, er lag wel een mooi product. Er moest door Boudewijn een strategisch keuze worden gemaakt. Er waren voor hem vier strategische keuzes waar hij uit kon kiezen:
1. Het ontwerp als verlies beschouwen,
2. Het ontwerp op de markt brengen als hij wat ouder en wijzer was,
3. Het ontwerp aan een groot sanitairmerk verkopen of
4. Het product zelf, met een nog te verzinnen merknaam, op de markt brengen.
Met de achtergrond van Boudewijn en de kennis van nu is de keuze wel duidelijk. Al snel werden via de gouden gids afspraken gemaakt met badkamerspeciaalzaken. Boudewijn nam een aantal dagen vrij en zo ging hij op pad met het prototype in zijn achterbak. Van de twintig bezochte winkels durfde zes winkels uiteindelijk de investering wel aan en hingen de wastafel op in hun showroom.
MERKNAAM
Omdat er nog geen merknaam was, moest er gezocht worden naar een mooie en originele merknaam voor het nog op te richten merk. Tijdens een avond op een terras in het Haagse centrum kwam Boudewijn op het idee het merk te noemen naar zijn toenmalige vriendin. Hoe goed zou dit zijn? Een typisch Hollandse naam. Van een jonge vrouw. Dat zou marketing-wise perfect verkopen. En dat deed het! Na de eerste persberichten was de nieuwsgierigheid gewekt en beklijfde het merk bij de Nederlandse media, vakhandel en consumenten.
Groei
Nadat Boudewijn van baan was gewisseld en nog één jaar bij Dekker Hout vastgoed werkte, ging de groei van het nieuwe merk Marike®
hard door. Elk uurtje, elke vakantie en elk dubbeltje ging naar het nieuwe merk. Dat het heel hard ging, bleek wel toen Boudewijn, na net terug te zijn gekomen van een beurs in Londen op Schiphol direct door kon naar de Rai voor de opening van de Woonbeurs 2005. Daar zag hij dat de stand van zijn merk nog verre van klaar was voor de VIP-opening op diezelfde avond.
Al was de verf op sommige plekken nog niet droog… Boudewijn stond een aantal uur later strak in het pak, klaar om de eerste VIP-genodigden op te vangen, op de stand van Marike®. Als de genodigden maar niet tegen de muur zouden aanleunen…
De avond was zo succesvol dat Boudewijn de volgende dag zijn telefoon pakte, Coen Dekker belde en zijn baan opzei. Op dat moment stond Boudewijn midden in zijn eigen bedrijf en begon het echte grote avontuur.
Reizen
Omdat Boudewijn in 2003 al eens ‘ja’ had gezegd op de vraag van een Belgische badkamerstudio of het merk Marike® ook exporteerde en de eerste export reeds had plaatsgevonden, rook hij de internationalisering van het merk. Er werd niet lukraak geëxporteerd, maar een strategisch plan opgesteld om gedegen en stap-voor-stap markten te betreden en te veroveren. Echter, de realiteit bleek anders. Na het winnen van een internationale designprijs kwam er aandacht vanuit alle hoeken van de wereld en moest er, tegen de zin van Boudewijn in, vaak nee verkocht worden. Grote en prestigieuze projecten werden aangenomen. Zo gebeurde het dat er op zondagochtend via een conference-call Boudewijn aan de salontafel met een firma uit Dubai onderhandelde voor het leveren van alle wastafels voor de penthouses van de Shoreline-appartementen op de wereld beroemde Palm Jumeirah in Dubai.
Bij alle grote projecten moest geschakeld worden tussen klant, gebruiker, fabriek, transporteur, bank en aannemer. En juist dit is waar Boudewijn in uitblinkt. Hij weet de kwaliteiten van eenieder te herkennen en te erkennen. Door zijn creativiteit weet hij elke partij meer dan tevreden te stellen. Dat wordt door elke partij dan ook enorm gewaardeerd, niet alleen vanwege het behaalde resultaat, maar meer nog vanwege het proces daar naartoe.
Door de internationaliseringsslag groeide het merk in korte tijd enorm snel. Soms werd Boudewijn ‘s ochtends in een hotel wakker en moest hij naar buiten kijken om te weten in welke stad hij nu ook alweer in slaap gevallen was. Dat deze rollercoaster zijn wisselwerking over zijn privé leven trok, was dan ook niet moeilijk te voorspellen. Nadat zijn relatie al 2 jaar aan het wankelen was, werd in 2008 de keuze gemaakt om er een punt achter te zetten. Al dacht de buitenwereld dat het een droom was om samen alle feestjes over de wereld af te lopen, de realiteit is toch anders dan men deed vermoeden.
Deze stap had een enorme impact op Boudewijn. Zijn “partner in crime” was nu in eens weg en begon een hetze tegen hem. Dit raakte hem zowel zakelijk als privé enorm. In zeer korte tijd werd Boudewijn van een flamboyante ontwerper en ondernemer een hoopje niets. Alles waar hij jaren aan gebouwd had, werd hem stelselmatig afgepakt. Dit ging zelfs zo ver dat hem toegezegd werd hem ook privé “helemaal kapot te maken”. Dat dit hem niet in de koude kleren ging zitten, bleek wel toen Boudewijn plotsklaps een aangezichtsverlamming kreeg en de helft van zijn lichaam het niet meer deed.
Na vele rechtszaken zegevierde het recht. In 2009 kreeg Boudewijn de merknaam toegewezen en kon hij eindelijk weer stapjes gaan zetten om het merk nieuw leven in te blazen. Een investeerder werd aangetrokken en zo kon Boudewijn stap voor stap verder bouwen.
Ondanks de financiële crisis, die rond dezelfde tijd zijn aanvang had, ging Boudewijn verder met het uitbouwen van de collectie en het merk. Het merk had een flinke deuk opgelopen door alle omstandigheden. En de financiële crisis had voor een golf van faillissementen in de (internationale) klantenkring veroorzaakt. Het was zorg om het mooie, maar gehavende schip goed door de storm heen te loodsen. Al was het niet makkelijk Boudewijn slaagde daar in. Tijdens deze heftige tijden wist hij met zijn team om zich heen toch maar een paar hele mooie en prestigieuze (internationale) projecten succesvol af te ronden.
Het Scheepvaartmuseum in Amsterdam, het Townhall Hotel in Londen, het Grand Kameha Zürich, de universiteiten van Wageningen, Delft en Maastricht en het IJshotel in Lapland zijn slechts enkele voorbeelden van de mooie projecten die in deze tijd werden gerealiseerd. Het waren pittige tijden, want het team was inmiddels geslonken naar de helft van wat er voorheen aan teamleden was. De energie was echter bij iedereen meer dan ooit aanwezig om van Marike® een succes te maken.
In privé ging het hem weer voor de wind. Hij ontmoette zijn huidige vrouw die, zoals men wel zegt: De sterke vrouw achter de ondernemer werd. Zij – ook ondernemer – begreep de visie en de struggle van Boudewijn en steunde hem daar dag en nacht in. Samen betrokken zij een klein huisje midden in het centrum van Den Haag. Aldaar werd hun eerste dochter (Floreline) geboren. Dit zorgde er bij Boudewijn voor dat het leven niet alleen maar uit reizen en werken moest bestaan, maar dat zijn (toen nog) vriendin en dochter op de eerste plek kwamen. Als er dan een internationale afspraak was, dan zorgde hij er altijd voor dat hij in één dag op-en-neer ging, om ’s avonds toch weer bij zijn jonge gezin te kunnen zijn. Al moest hij daar heel vroeg voor opstaan en soms wel vier keer voor overstappen.
Door de jaren heen veranderde de vraag vanuit de klant enorm. Het ging al lang niet meer om een leuk product. Alles om het product heen moest uitmuntend zijn. Service en beleving werden de nieuwe toverwoorden. Dat dit in zijn DNA zit, bleek met name bij de uitvoering van de internationale projecten. Als Nederlander heeft hij een handelsgeest die er vanaf de geboorte in zit. Voor het merk legde dit zeker geen windeieren. Meermaals werd de strijd om het leveren aan grote projecten gewonnen van de grote beursgenoteerde bedrijven.
Internationale prijzen
Dat de ontwerpen van Boudewijn uitgesproken en onderscheidend zijn, is voor niemand onbekend. Als een internationale jury dit ook nog eens onderkent met verschillende designprijzen dan is dit de kers op de taart. Boudewijn zegt wel eens dat hij niet ontwerpt om prijzen te winnen, maar om de gebruikers elke dag gelukkig te maken met zijn producten. Ondertussen vindt hij het wel heel gaaf als hij weer een prijs voor één van zijn ontwerpen toegekend krijgt.
Uitstapje
In de groei van het merk komen regelmatig momenten voorbij waarbij Boudewijn gevraagd wordt deel te nemen in allerlei vennootschappen en merken. Zo ook in 2015 waar hij gevraagd werd om samen met een partner deel te nemen in een onderneming welke zich zou richten op leuke eenvoudige en speelse producten voor het interieur. Het zou een aanvulling moeten worden op de merken als Moooi, Muuto en Hay. Een enorm leuke uitdaging die Boudewijn met beide handen aanpakte. Echter werd na 1,5 jaar de verhouding tussen de twee partners slechter en slechter, waarop Boudewijn in de zomer van 2017 de keuze maakt zijn aandelen in dit jonge merk te verkopen. Wel leerde Boudewijn dat focus meer dan eens belangrijk is. Vanaf dat moment besluit hij zich weer voor 100% te geven voor het merk Marike®.
Inspiratie
Inspiratie komt door te bewegen en wel te bewegen in gebieden die inspireren.
Volgens Boudewijn zit inspiratie overal; je moet je er alleen voor open durven stellen.
Ga met Boudewijn maar eens naar een modeshow, neem hem mee naar een kunsttentoonstelling, naar een concert of leg hem een ingewikkeld vraagstuk voor; hij komt terug met een stapel aan nieuwe ideeën. De inspiratie haalt hij uit de kleinste details. Hij koppelt vormen, systemen, kleuren, technieken, zienswijze en bedoelingen aan elkaar en komt zo met oplossingen die je niet zou verwachten. Hij leert van de creativiteit van anderen. Door zijn fotografisch geheugen kan Boudewijn terug gaan naar iets wat hij jaren daarvoor heeft gezien of gehoord en dit vertalen naar een oplossing waar hij nu aan werkt. Hij durft bestaande oplossingen, modellen en denkwijzen te bekritiseren om zo tot een beter resultaat te komen. En op dat moment ontstaan de mooiste creaties.
Nevenfuncties
Naast het merk zet Boudewijn zich als vrijwilliger in voor verschillende toezichthoudende functies, besturen, commissies en raden van advies. De kennis die Boudewijn, sinds de oprichting van zijn eerste vennootschap, heeft opgedaan is enorm. Alle valkuilen waar hij is ingetrapt en weer uit opgeklommen is, heeft hem gemaakt tot wie hij nu is. Uiteraard kan je al deze ervaringen achter je laten, maar Boudewijn koos er voor om zijn kennis en kunde te gebruiken om anderen daarmee te helpen. Door de jaren heen is hij voorzitter en/of bestuurder geweest van verschillende besturen. Zo heeft hij leiding gegeven aan het SOB (red. Afkorting van Samenwerking, Onderwijs en Bedrijfsleven) waar hij bruggen bouwde tussen de Haagse scholen en bedrijven. Is hij bestuurslid en voorzitter geweest van Jong Management. Heeft hij in de selectiecommissie gezeten van de Baby Tycoon Award, een ondernemersprijs voor jonge ondernemers. Heeft hij aan de wieg gestaan van de Big Improvement Day en is hij één van de coaches geweest van Breaking Out, een initiatief van top-ondernemers. Ook heeft hij door de jaren heen veel lezingen gehouden over de meest uiteenlopende onderwerpen. Soms ging het over internationalisering en zakendoen in Dubai, andere keren ging het over het in de markt zetten van een high-end design merk.
Momenteel heeft hij de keuze gemaakt om niet al teveel bij-functies te vervullen. De enige functie welke hij nu nog bekleed is bestuurslid bij de werkgeversvereniging en lobbyclub VNO NCW. Daar is hij, na eerder verschillende andere bestuursposities voor regio Den Haag te hebben bekleed, momenteel portefeuillehouder Internationalisering. Al daar is hij de stille kracht achter veel ontwikkelingen, die het ondernemerslandschap een beetje beter maken.
Ultieme rust in nieuw nest voor het gezin
Naast alle ontwikkelingen gaat het in zijn privé-situatie ook steeds beter. Een dag voordat zijn twee dochter (Aimélinne) geboren wordt, koopt hij in Wassenaar een oude supermarkt met er boven twee appartementen. Het pand is van de bekende Haagse architect Co Brandes, die het in 1927 liet bouwen en zelf zijn intrek nam in het naastgelegen pand. De eigenaar van de supermarkt was twaalf jaar daarvoor gestopt met de supermarkt en was inmiddels zo op leeftijd dat hij heel het pand wilde verkopen. De supermarkt waar hij twaalf jaar daarvoor mee gestopt was, was echter nog helemaal in takt. Zelf de Coca Cola en Heineken vlaggen van die tijd hingen nog aan de muur. Door Boudewijn zijn achtergrond in het vastgoed en enorme creativiteit ontwierp hij een plan waarbij alleen de buitenmuren bleven staan. Alles werd veranderd. Oude, niet originele, aanbouwen werden verwijderd, de garage werd bij het gebouw getrokken en de indeling werd omgebouwd van supermarkt naar woning. Maar liefst 22 10-kuub containers waren er nodig om al het puin af te voeren.
Het pand werd complete gestript en van boven tot beneden helemaal geïsoleerd. De laatste snufjes op het gebied van Domotica werden door het hele huis geïnstalleerd en zijn dochters kregen, ondanks dat ze nog heel klein waren, een eigen verdieping die van alle gemakken was voorzien. Het oude kaashuisje, wat destijds gebruikt werd als ruimte om de kazen te laten rijpen, werd in tact gehouden en expres niet geïsoleerd, waardoor het er het hele jaar ca.16 graden Celcius is. Een ideale plek om wijn en andere levensmiddelen koel te houden. Omdat Boudewijn natuurlijk dag en nacht in de wereld van de badkamerproducten rond loopt, werd ook daar veel aandacht aan besteed. Zo zijn er twee zeer luxe badkamers ingericht. De kinderen hebben een eigen badkamer met achter een wand van zwart glas verborgen douche, een vrijstaand ei-bad uit de Calm collectie en een groot meubel met wastafel uit de Simpel-collectie.
In de master-suite is naast de master-bedroom en walk-in closet een ware wellness ruimte opgenomen. Hier staat een vrijstaand bad uit de Soft collectie, is een turks-stoombad, een mega regendouche en een glazen 4 persoons-sauna opgenomen. De wastafel is de halfhoge Cezanne, geplaatst op een Simpel meubel.
De verbouwing inclusief het maken van de plannen en vergunningen heeft drie jaar gekost. Inmiddels woont Boudewijn er met zijn vrouw en twee dochters al weer zes jaar en kan hij na dagen hard werken zich in het weekend heerlijk terugtrekken met zijn gezin.
DE TOEKOMST
Creatief bijdragen aan al hetgeen er op zijn pad komt. Dat zal niet alleen terug komen in producten en architectuur, maar ook in strategische keuzen voor bedrijven, NGO’s, branches en politiek. De focus zal met name liggen op positieve groei om het voor eenieder in de toekomst beter te maken.
In de wereld van de producten en architectuur zal er door de technologische ontwikkeling veel gaan veranderen in de mogelijkheden om een doel te bereiken. Toch zullen oude ambachtelijke technieken altijd verweven blijven in de ontwerpen van Boudewijn. Juist de brug tussen de ambacht en de nieuwste technieken, maken een product spannend, maar ook toegankelijk voor de gebruiker om het te gaan gebruiken.
De toekomst zal ook meer vraagstukken en uitdagingen opleggen. Hoe gaan we om met onze grondstoffen, hoe waarderen we de last van de productie van een product ten opzichte van de toepassing en de levensduur van het product. Deze onderwerpen zullen de komende decennia meer nadruk leggen op goed design.
Voor Boudewijn zijn deze vraagstukken uitdagingen om tot een gebalanceerd ontwerp te komen. Het zijn niet een paar lijnen op papier die een product goed maken. Nadenken over toepassing, duurzaamheid en toekomst zijn net zo belangrijk geworden om tot een goed ontwerp te komen.
Door de wegen die Boudewijn bewandelt, komt hij op plekken waar je hem het minst verwacht. Dat leidt tot vele nieuwe inzichten en creaties voor de meest uiteenlopende uitdagingen waar hij zijn creatieve en probleemoplossende voetafdruk achter laat.